دشتستان بزرگ – سیده هدیه علوی شریف: مرداد که می‌شود همه مسئولان یادشان می‌آید که در جامعه کسانی هم هستند که در طول سال، اخبار و مسائل جامعه را به گوش مردم می‌رسانند و صبورانه ساعت‌ها برای تهیه یک خبر و یا گزارش تلاش می‌کنند.

به گزارش دشتستان بزرگ؛ اهالی رسانه در بسیاری مواقع مظلوم واقع و حق‎شان پایمال می شود، گاه دیده شده که اگر مشکلی پیش بیاید، به سرعت انگشت اتهام به سمت خبرنگار نشانه می‎‎رود و اوست که باید جواب ندانم‎کاری برخی را بدهد. موضوع‎هایی رسانه‎ای شده که برخی معتقدند خبرنگار نباید آنها را کار می‎کرده و یا بعضی وقت‎ها شخصی صحبتی مطرح اما بعد آن را تکذیب کرده و خبرنگار متهم اصلی می‎شود.

وقتی مطالب زیادی منتشر می‎شود که باب دل برخی‎هاست، خبرنگار وظیفه‎اش را ادا کرده! اما وقتی یک موضوع انتقادی یا خلاف میل دوستان کار شود، بدون شک و در بهترین حالت، انگ ندانستن الفبای خبرنگاری را نثارت می‎کنند و هزار تهمت دیگر!

بماند که برخی از مسئولان، زمانی که خبرنگاری از آنان سئوالی بپرسد که مذاق ایشان خوش نیاید به خبرنگار به عنوان موجودی مزاحم نگاه می‌کنند ولی در زمانی که بخواهند کار کوچک دستگاه آنها میان مردم بزرگ نمایش داده شود حاضر هستند خبرنگاران را تا کیلومترها دورتر از شهر با خود همراه کنند تا قیچی به دست بگیرند و با صلوات روبانی ببرند. خبرنگار که در طول سال برای مردم و مسئولان تا پای جان مایه می‌گذارد، هیچ مسئولی گوشی برای شنیدن مشکلاتش ندارد و او همچنان به دنبال آگاه سازی جامعه می‌رود تا به قول برخی از مسئولان رسالت پیامبری اش را به پایان برساند.

با همه این شرایط، از ۳۶۵ روز سال، یک روز را در تقویم، به نام این قشر، نامگذاری کرده اند. خوشبختانه روز خبرنگار امسال، برخی از مسئولین که غالباً استانی بودند، این روز را به شنیدن درد دل ها و مشکلات خبرنگاران اختصاص دادند تا حداقل یک روز هم که شده، خبرنگاران، به جای گفتن مشکلات جامعه، درد خودشان را به زبان بیاورند، باشد که شاید در این بین، گوش شنوایی پیدا شود!

حال توجه به این درد دل ها و پیگیری مشکلات اهالی رسانه بماند که آیا به راستی وعده های داده شده مسئولین به خبرنگاران، تا روز خبرنگار سال آینده، محقق شده یا باز هم باید این مشکلات را هر ساله تکرار کرد؟! اما درد واقعی آنجا حس می شود که متأسفانه در این بین، برخی از مسئولین و به ویژه مسئولین دشتستانی روز خبرنگار را با هفته دولت اشتباه می گیرند! و به جای گوش دادن به مشکلات و دغدغه های اهالی رسانه، به ارائه گزارش عملکردشان روی می آورند و در نهایت این شبهه را در اذهان ایجاد می کنند که ارائه گزارش عملکرد این مسئولین، افتخار و همای سعادتی است که قرار است سالی یکبار بر دوش این خبرنگاران بنشیند!

سالی یکبار، خبرنگاران را به بهانه تجلیل و تقدیر، جمع کرده، گزارش عملکرد خود را بیان کرده و در نهایت اگر هم سوالی از سوی خبرنگاران مطرح شود،  آنان را به حاشیه پردازی متهم کنند! و در نهایت تا روز خبرنگار سال بعد، از پاسخ به رسانه ها، بگریزند.

به راستی چرا نباید مسئولین ما به این باور برسند که ارائه گزارش عملکردشان، منتی نیست که سالی یکبار به بهانه روز خبرنگار به رخ آنان بکشند؟ چرا در طول سال، نشست های رسانه ای برگزار نکرده تا هر از چندگاهی، درد جامعه را از خبرنگاران که همانا چشم و زبان مردمند، بشنوند؟

به امید روزی که برای قدردانی از خبرنگاران بیاید.