دشتستان بزرگ- دی زاغو نویس: ئی روزل که هواکو خاشاویده و نزیک برس عید هم هسیم، پوستر و بنر برنامیل مختلفیِ می وینیم که الوته چنتاش هم برگزار واویدن مثلا مساوقه و پیاده روی و آشپلقی که هم بمناسبت روز برازجون بیدن و هم ریش میمَد که می خوان قشنگ “جاده سلامت” معرفی کنن!  شاید شمانم بار اولتون بو که اسم جاده سلامت میشنفین، جاده یکو، جاده خاکی نی، الوته کنارش یه بفهمی خاک هسه(قد یه بیابونی، بلکم بیشتر) ولی جاده یکو خاکی نی، اسفالت هم نی، اصلا جاده نی، پیاده روِه، که موزاییک واویده و سطل اشغال داره(اِی تا ایسو نبرده بوونش) و چنتا چراغ که مورد عنایت مُشتی بچه فرافرهنگ قرار گرُفت. شاید تا ایسو نرفته بویین و آدرسشه بخین، دقیقا خذمتتون عرض کنم که از میدون ته خیابون پنجا متری جاده سلامت شوروع ویمو تا کارخونه اسفالت(یه بدس کمتر)، اسم بلوارکو دقیق نمیفهمم چنه، ولی ایسو معروفِ به ای جادیکو و یا خیابون ساحلی! که البته ساحلش، ساحلِ بیابون یا دِره یه، ها! هموطور که از اسمش دیاره، یه محلیه سی ورزش و نرمش کردن که سی سلامتیمون خو بو، بشرطی که دم مغرُو، او فرافرهنگل، پُی چرخشون لهمون نکنن، یا سگ نفته دیندامون که واشر سرسلند بسوزنیم یا یاتاقان بزنیم، ها! شاید الان که ئی توضیحلِ دادم، راساویده بویین و رفته بویین یه سری وُ جادیکو زده بویین و سی خوتون افتتاش کرده بویین اُما سوال سیتون ساخته واویده که برک جاده سلامت سیچه بیابونه، سوالتون کاملا بجا و مفیده، که خوم جواو میدم تا زحمتی ری گردن مسولین نفته، دلیلش ایه که علاوه بر ورزش که سی سلامتی مفیده، اَفتو هم مفیده(ویتامین دی داره)، چار روز دیه که تش بادکو شورو واوی، مانم مث خارج، میریم ری گِل و کُلمل ساحل دره مون دراز می کشیم و اَفتو می گیریم یا برنزه ویمیم! فقط اونا هم که پیاده روی می کنن چیششونه درویش کنن، خیلی سیلِ ویو(که ما بوییم) نکنن، وگرنه شهپالی گِل توو هوا پشک می دم که مجبور واون وا ماسک و عُینک رُو کنن، شوخی هم ندارم، اینجو خارج نی که لیت و سر پتی اَفتو بگیرن، اینجو وا جاروف پنگی افتو می گیرن، جوس و آیس کریم هم نمی خارن، فقط قیلون برازجونی و پکورا کاربرد داره(یادآوری قیلون صرفا جهت فرافرهنگ سازی). لابد فکر می کنین مو اِشتوا می گم که اینجو ساحلِ اَفتو گیریه و شما عقیده تون ایه که بیابون برک جادیکو قراره بوستان و گلستان واوو، اولندش که فکرتون خراوه، سی محضی که بنده، یعنی بانو دی زاغو برازجونی، هیچ وخت اشتوا نمی کنم، بار آخرتون بو از ئی فکرل وُ مغزتون خطور میکنا! دومندش جاروف پنگی! شاید بازم فکر کنین که سیچه اوس تا بحال کسی بفکر احداث همچین جاده ای نبیده و شهردارل ناتری چه می کردنه، اولندش که خیلی فکر می کنینا، دومندش مو یکیشه سراغ دارم که دینده مبلغ بسیار اندکی می گشت که داخل شهرداریش “مفقود” واویده بی، ایسو ای شهردارکو هاسی بخشی از وظیفه شهرداریه انجام میده، باید بیشینین و ایقه فکر کنین؟ نباید تشویقش کنین؟ پ.ن: فی البداهه بود