دشتستان بزرگ- ساناز صالحی: اغلب افراد برای هر مسئله ای بدون توجه به تخصص روانشناس، به هر مرکز مشاوره ای مراجعه می کنند و گاها دیده شده که فرد برای مسائلی که  تنها به یک مشاوره ی ساده و یا روانشناس نیازمند است به روانپزشک مراجعه کرده و محکوم به مصرف دارو می شود، این امر، مشکل مراجع را دو چندان می کند و بلعکس ممکن است فرد به جای مراجعه به روانپزشک به روانشناس و یا مشاور مراجعه کند و در صورت عدم ارجاء مراجع توسط مشاور به روانپزشک، مشکلات مراجع هر روز شدید تر شود. نکته ی مهم این است که جهت بهبود مشکلات و یا اختلالاتی که نیاز به درمان دارویی نیز هست، همکاری روانپزشک (جهت تجویز دارو) و روانشناس ( جهت روان درمانی) قابل توجه است. بنابراین می پردازیم به معرفی متخصص ها و نوع تخصص آن ها: روانپزشک: روانپزشکان، دکتر در طبّ هستند و در روانشناسی هم متخصص اند و در واقع به جامعه پزشکان تعلق دارند، (فقط آنها می توانند دارو تجویز کنند) همچنین معاینه فیزیکی، انجام آزمایش و گاه تصویربرداری از مغز از جمله روش‌هایی هستند که برای بررسی و ردکردن علل طبی احتمالی ایجادکننده علایم توسط روانپزشک به کار می‌روند. روانشناسی: روانشناسی شامل شاخه‌های متفاوتی مانند روانشناسی عمومی، روانشناسی صنعتی سازمانی، روانشناسی کودک، روانشناسی کودکان استثنایی، روانشناسی اجتماعی و روانشناسی بالینی می‌باشد. -روانشناس بالینی: روان‌شناسان بالینی غالباً در بیمارستان‌ها، بخش خصوصی یا نهادهای دانشگاهی کار می‌کنند. روان‌شناسی بالینی شاخه‌ای است که به درک، پیش‌بینی و درمان نابهنجاری، ناتوانی و آشفتگی‌های شناختی، هیجانی، زیست‌شناختی، روان‌شناختی، اجتماعی و رفتاری کمک می‌کند. (قابل ذکر است که روانشناس میتواند تخصص خود را در یک یا چند حوزه تعیین کند و در همان زمینه فعالیت کند). به طور مثال یک روانشناس متخصص وسواس باشد اما دیگری وسواس کار نکند. بنابراین حتما بایستی تخصص هر روانشناس را مطلع و سپس مراجعه کنید. -روانشناسان صنعتی و سازمانی: نوعاً برای شرکت‌ها کار می‌کنند و مسائل مورد توجه آن‌ها، روانشناسان صنعتی و سازمانی می‌توانند در زمینه‌هایی از قبیل:کارمندیابی، گزینش، کارگماری و طبقه‌بندی کارکنان، برنامه‌ریزی و آموزش نیروی انسانی، ارزشیابی شغل و عملکرد شغلی، کاهش سوانح و افزایش ایمنی، بهبود شرایط محیط کار، افزایش انگیزه و روحیه کار، افزایش دلبستگی، خشنودی شغلی و تعهد سازمانی، کاهش فشار روانی شغلی، بهبود ارتباطات، ایجاد تغییرات مناسب، مشاوره شغلی و حرفه‌ای، افزایش بهداشت روانی، روابط فرهنگی و هماهنگی میان انسان و ماشین نقش مؤثر و کارساز داشته باشند. -روانشناس کودک و نوجوان: روانشناسی کودک نه تنها بر روی رشد فیزیکی کودکان، بلکه بر روی رشد ذهنی، احساسی و رشد اجتماعی آن ها نیز متمرکز شده است. مشکلات کودک و نوجوان را بایستی با متخصص کودک و نوجوان که می تواند روانشناس بالینی کودک و نوجوان باشد مطرح کرد. -روانشناس کودکان استثنایی: شاخه‌ای از دانش روانشناسی است که به تعریف کلیه مسایل مربوط به کودکان استثنایی از گستره کودکان تیزهوش تا کودکان عقب مانده ذهنی، کودکان نابینا و کم بینا، کودکان ناشنوا و کم شنوا، کودکان دارای ناتوانی‌های تکلمی و کودکان دارای ناتوانی‌های حرکتی و ذهنی و تمامی امور و تعاریف مربوط به پیشگیری و شناخت و آموزش این کودکان می‌پردازد. در روانشناسی کودکان استثنایی همان طور که از اسم آن مشخص است به مطالعه کودکان استثنایی در تمامی ابعاد فکری، جسمی، عاطفی عقلانی، رفتاری و … پرداخته می‌شود. -روانشناسی اجتماعی: روش مطالعه علمی رفتار و واکنش و عملکردهای فرد در حضور جمع یا حضور تلویحی افراد است. و در ادامه؛ جهت مشاوره های تحصیلی به متخصص مربوطه، جهت مشاوره اعتیاد به مراکز ترک اعتیاد، جهت مشاوره های مربوط به مسائل خانوادگی به مشاور خانواده، جهت رفع مسائل مربوط به روابط زوجین به زوج درمانگر، جهت مشاوره های کسب و کار و فروش و بازاریابی و… به مشاورهای کسب و کار. جهت مشکلات جنسی فردی و زوجی به سکس درمانگر، مراجعه کرد. هدف از مطرح کردن مطالب فوق، آگاه سازی شما در مواردی است که نیاز به مراجعه دارید و پیش گیری از صرف هزینه و از دست دادن زمان مفید درمان. لطفا قبل از مراجعه تحقیق کنید که متخصص مورد نظر را پیدا و سپس مراجعه کنید.