به گزارش  دشتستان بزرگ؛ آمبلیوپی زمانی اتفاق می‌افتد که مغز به دلیل دید ضعیف در چشم دیگر، یک چشم را ترجیح می‌دهد. در نهایت، مغز شما ممکن است سیگنال های چشم ضعیف یا «تنبل» شما را نادیده بگیرد. این وضعیت می تواند منجر به اختلال بینایی شود. آمبلیوپی معمولاً از بدو تولد تا ۷ سالگی ایجاد می شود و علت اصلی کاهش بینایی در بین کودکان است. به ندرت تنبلی چشم هر دو چشم را درگیر می کند.

تشخیص و درمان به موقع می تواند به جلوگیری از مشکلات طولانی مدت بینایی کودک شما کمک کند. چشمی که بینایی ضعیف تری دارد معمولاً با عینک یا لنزهای تماسی یا پچ درمانی قابل اصلاح است.

توجه به این نکته مهم است که تنبلی با چشم ضربدری یا برگشته یکی نیست. به آن حالت استرابیسم می گویند. با این حال، استرابیسم می تواند منجر به تنبلی چشم شود. اگر آمبلیوپی درمان نشود، از دست دادن موقت یا دائمی بینایی ممکن است رخ دهد.

نشانه های تنبلی چشم چیست؟

تشخیص تنبلی چشم ممکن است تا قبل از شدید شدن آن سخت باشد. علائم هشدار دهنده اولیه عبارتند از:

چشمی که به درون یا بیرون سرگردان است
چشم هایی که به نظر می رسد با هم کار نمی کنند
درک ضعیف از عمق
دوک زدن یا بستن چشم
کج شدن سر
نتایج غیر طبیعی تست های غربالگری بینایی
تمایل به برخورد با اشیاء در یک طرف
دوبینی
چشمک زدن و پرش چشم

علت تنبلی چشم چیست؟

آمبلیوپی با مشکلات رشدی در مغز شما مرتبط است. در این مورد، مسیرهای عصبی در مغز شما که بینایی را پردازش می کنند، به درستی عمل نمی کنند. این اختلال زمانی رخ می دهد که چشمان شما به مقدار مساوی از آن استفاده نمی کنند.

تعدادی از شرایط و عوامل می توانند باعث شوند که شما به یک چشم بیشتر از چشم دیگر تکیه کنید. این موارد شامل گزینه‌های زیر است:

استرابیسم ثابت یا چرخش یک چشم
ژنتیک یا سابقه خانوادگی آمبلیوپی
سطوح مختلف بینایی در هر یک از چشمان شما
آسیب به یکی از چشمان شما در اثر ضربه
افتادگی یکی از پلک های شما
کمبود ویتامین A
زخم قرنیه یا اسکار
جراحی چشم
اختلال بینایی، مانند نزدیک بینی و دوربینی یا آستیگماتیسم
گلوکوم، فشار بالا در چشم که می تواند منجر به مشکلات بینایی و نابینایی شود
چشمی که کمتر استفاده می کنید با گذشت زمان ضعیف تر (تنبل) می شود.

تنبلی چشم چگونه تشخیص داده می شود؟

آمبلیوپی معمولا فقط در یک چشم اتفاق می افتد. هنگامی که برای اولین بار رخ می دهد، والدین و کودکان اغلب متوجه این بیماری نمی شوند.

انجام معاینات معمول چشم در دوران نوزادی و کودکی مهم است، حتی اگر هیچ علائم ظاهری مشکلات چشمی را نشان ندهد.

انجمن بینایی سنجی آمریکا توصیه می کند که کودکان در ۶ ماهگی و ۳ سالگی معاینه چشم را انجام دهند. پس از آن، کودکان باید هر ۲ سال یک‌بار یا پس از سن ۶ تا ۱۸ سالگی معاینات معمول را دریافت کنند.

چشم پزشک شما معمولاً یک معاینه استاندارد چشم را برای ارزیابی بینایی هر دو چشم شما انجام می دهد.

این وضعیت شامل یک سری آزمایشات است، مانند:

شناسایی حروف یا اشکال در نمودار
دنبال کردن نور با هر چشم و سپس توسط هر دو چشم
معاینه چشم با ذره بین توسط پزشک

در روش‌های دیگر، پزشک وضوح دید، قدرت عضلات چشم و میزان تمرکز چشمان شما را بررسی خواهد کرد. آنها به دنبال چشم سرگردان یا تفاوت بینایی بین چشمان شما خواهند بود. برای اکثر تشخیص های آمبلیوپی، معاینه چشم تنها چیزی است که لازم است.

تنبلی چشم چگونه درمان می شود؟

درمان بیماری های زمینه ای چشم موثرترین راه برای درمان آمبلیوپی است. به عبارت دیگر، شما باید به رشد طبیعی چشم آسیب دیده خود کمک کنید.

اقدامات اولیه درمانی ساده است و ممکن است شامل اقداماتی نظیر استفاده از عینک، لنزهای تماسی، چسب های چشمی، قطره های چشمی یا درمان بینایی باشد.

هر چه زودتر درمان شوید، نتیجه بهتری خواهید داشت. با این حال، اگر آمبلیوپی شما در سنین بالاتر تشخیص داده شود و درمان شود، ممکن است بهبودی همچنان امکان پذیر باشد.

عینک / لنزهای تماسی

اگر به دلیل نزدیک‌بینی یا دوربینی به آمبلیوپی مبتلا هستید، یا آستیگماتیسم در یک چشم دارید، ممکن است عینک اصلاحی یا لنزهای تماسی برای شما تجویز شود.

چسب چشم

استفاده از چسب چشم روی چشم غالب می تواند به تقویت چشم ضعیف شما کمک کند. پزشک احتمالاً بسته به شدت آمبلیوپی، توصیه می‌کند که این چسپ را ۱ تا ۲ ساعت در روز استفاده نمایید. این پچ به توسعه ناحیه مغزی شما که بینایی را کنترل می کند کمک می کند.

قطره چشم

قطره ممکن است یک یا دو بار در روز استفاده شود تا دید شما در چشم سالم شما تیره شود. مانند یک چسب چشم، این روش شما را تشویق می کند که از چشم ضعیف تر خود بیشتر استفاده کنید.

عمل جراحی

اگر چشم‌های ضربدری یا چشم‌هایی دارید که در جهت مخالف هستند، ممکن است نیاز به جراحی روی عضلات چشم خود داشته باشید.

منبع: مشرق