دشتستان بزرگ- سیده رویا علوی شریف: این پایگاه خبریسعی دارد در پی درخواست مخاطبین محترم سایت، مصاحبه هایی با اهالی فرهنگ و ادب و هنر داشته باشد. ما نیز درخواست مخاطبین خود را ارج نهادیم و در همین راستا هر هفته مصاحبه ای را با یکی از هنرمندان استانی ترتیب می دهیم. این هفته با آقای غلامرضا شنبدی به گفتگو می نشینیم.

-لطفا خودتان را معرفی نمایید:

غلامرضا شنبدی هستم، متولد ۱۳۵۱ در شهر برازجان، دارای مدرک کارشناسی حسابداری و کارشناسی حقوق قضایی و کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی.

در خانواده ای پر جمعیت و مذهبی به دنیا آمدم. تک پسر خانواده هستم و ۷ خواهر دارم. به صورت کاملا سنتی ازدواج کردم. ۴ فرزند دارم. یک دختر به نام ترنم، و سه پسر به نام های ماهان، اشکان و آوش. همسرم بسیار هنرمند است و کار آشپزیو شیرینی پزی را به طور حرفه ای دنبال می کند. من تک پسر خانواده هستم ولی هیچ وقت به این مورد تکیه نکردم و روی مال و اموال پدرم حساب نکردم. از وقتی دیپلم گرفتم تا زمانی که به طور رسمی کارمند بانک شدم، ۱۰ سال طول کشید و در این مدت کار می کردم و دستم توی جیب خودم بود.

در گذشته به مدت سه سال مدرس حسابداری در هنرستان فنی علامه طباطبایی برازجان و بانکدار ارشد بانک ملی در شعب آبپخش، الفتح و طالقانی برازجان، کاربر ارشد رایانه در شعبه سعدآباد، بودم و در حال حاضر رئیس دایره حسابداری بانک ملی شعبه مرکزی برازجان هستم.

البته ناگفته نماند من شغل های شیرینی فروشی و سوپرمارکتی هم در سابقه کاری خود دارم (با خنده). صبح به بانک می رفتم، بعد از ظهر کار تدریس انجام می دادم و شب در مغازه کار می کردم.

-کار هنری خود را از چه زمانی شروع کردید؟

از راهنمایی و دبیرستان کار هنری خود را آغاز کردم. بسیار به هنر نمایش علاقه داشتم و در این زمینه کارهای زیادی اجرا کردم. بعد از ورود به دانشگاه نیز به کار خود ادامه دادم.

–سوابق شما در زمینه هنر بسیار پررنگ است؛ به طور مختصر برای مخاطبین ما نام ببرید:

بله من علاوه بر هنر نمایش، کار گرافیک، خطاطی، بروشور و کارهای دیگری نیز انجام می دهم. سوابقم به این صو رت است که من فارغ التحصیل رشته های عکاسی و فیلمسازی از انجمن سینمای جوانان ایران و عضو فعال انجمن برازجان به مدت ۲۸ سال هستم. عضو هیئت امنای انجمن نمایش برازجان در دوره های متعدد، عضو هیئت اجرایی جشنواره تئاتر استانی دشتستان طی ۱۰ دوره، عضو هیئت بازبین هشتمین جشنواره تئاتر استانی دشتستان، عضو هیئت تحریریه جشنواره سراسری تئاتر دانشجویان دانشگاه آزاد کشور، داور جشنواره تئاتر طوبی/کنگان، همکاری با رسانه های محلی و کشوری، دبیر اجرایی برنامه های فرهنگی هنری بانک ملی در سطح حوزه دشتستان، مجری برگزاری جشن های شادی در سطح استان با حضور بازیگران و خوانندگان مطرح کشور، حضور در جشنواره های منطقه ای، سراسری و بین المللی انجمن سینمای جوانان ایران، بازیگر تئاتر و تلویزیون و همکاری با صدا و سیمای جمهوری اسلامی مرکز بوشهر، بازی در سریال روستای سبز و کاروان سرا از مرکز بوشهر، کارگردان و مدیر تولید فیلم های عِقاب، دست های سبز عاطفه، تپش؛ بازیگر نمایش های (خروسان نغمه دیگر می خوانند)، (آسیابان)، (باز هم شکوفایی)، (لبخند با شکوه آقای گیل)، ماچیسمو. بازی در تعزیه های شام غریبان و یاس خرابه نشین. بازی در فیلم های کوتاه داستانی. طراح پوستر و بروشور و دریافت جوایز مختلف در این زمینه، همکاری با گروه های نمایشی در سطح استان به مدت سی سال، کسب مقام برتر فیلنامه نویسی در جشنواره سراسری فیلم و عکس دانشجویان کشور، حضور در جشنواره بین المللی فیلم کوتاه کشور به خاطر فیلمنامه (نتیجه). کسب عناوین برتر در جشنواره های تئاتر استانی فجر، جشنواره تئاتر هنری سوره- بوشهر، دوره های آموزشی بانک ملی ایران، تدوین مقاله در زمینه حقوق شهروندیف تکریم ارباب رجوع و مبلمان شهری.

-با این اوصاف به نظر می آید کل وقت خود را صرف هنر کردید:

من همه چیز را فدای نمایش میکنم ولی نمایش رو فدای هیچ چیز نمیکنم

–همسر شما در این مورد گلایه ای ندارند؟

همسرم فرشته است و همه جوره کنارم هست. اگر همسرم نبود من هیچوقت موفق نمی شدم و باید از همینجا از همسرم تشکر ویژه ای بکنم.

-در زمینه ملی چه کارهایی انجام دادید؟

من قبلا در رشته هنر، رتبه ۱۷ کشوری را کسب کرده و دانشگاه تهران قبول شدم. در زمان قبل از دانشگاه برای مجله جوانان جدول های زیادی طرح کردم. با کیهان بچه ها از وقتی که به قیمت ۱ ریال به فروش می رسید، همکاری می کردم و به شاپرک هم لطیفه می فرستادم. با اینکه بچه ای دوازده ساله بودم ولی در شاپرک قسمت لطیفه را بر عهده من گذاشته بودند.

-از مسئولین چه انتظاری دارید؟

من هیچ انتظاری از مسئولین ندارم. یک مسئول وقتی مسئولیت پیدا می کند باید به وظیفه خود عمل کند. از مسئولین می خواهم به وظایف خود عمل کرده و سنگ اندازی نکنند. هنرمندان برای جشنواره به مسئولین مراجعه می کنند ولی اصلا در حد انتظار کمک مالی نمی شوند. البته از شهردار خوبمان جناب آقای محمدی بسیار تشکر می کنم که در اکثر کارها کنار ما بودند. بعد از آقای شهردار، آقای فرماندار نیز به هنرمندان کمک می کنند. آقای فرماندار به ما قول پلاتو داده است که فعلا در حد قول بوده است.

–حمایت اداره ارشاد از کار هنر نمایش را چگونه توصیف می کنید؟

در حال حاضر آقای زندویان با حفظ سمت به بوشهر رفته و در آنجا معاون شده است و به همین دلیل هفته ای یک بار به برازجان می آید و نمی تواند به صورت مناسب به مشکلات ما رسیدگی کند. همیشه می گویند بودجه کم است. من شخصا برای جشنواره دنبال اسپانسر رفتم و فعلا جناب شهردار و اعضای شورای شهر به ما کمک کردند. به نظر من خیلی مهم است آدم به جایی برسد و دستش پر از پول باشد ولی از این پول که بیت المال می باشد، استفاده شخصی نکند. شعار من همیشه (و در زمان کاندیداتوری انتخابات پیشین در شورای شهر برازجان) این است که هرگز به شما دروغ نخواهم گفت.

–آینده هنر نمایش رو چگونه پیش بینی می کنید؟

هنر نمایش، بسیار مقدس است و در برازجان جایگاه خوبی دارد. هنرمندان معروفی از جمله آقایان عارف، حیدری، خرسند، مظاهری، بنوی، حسینی و … برای هنر نمایش دشتستان زحمت کشیده اند. در این زمینه ما پیشینه ای عالی داریم ولی در حال حاضر به دلیل عدم همکاری مسئولین، بچه ها ضعیف شده اند. ما پتانسیل بالایی داریم که ان شاالله با همکاری مسئولین هنر نمایش دشتستان به قله های پیروزی می رسد.

–بهترین خاطره ای که در زمینه هنر دارید چه بوده است؟

جُنگ های شادی و برنامه هفت سین که در سالن آموزش و پرورش قدیم به نمایش گذاشتیم، بسیار خاطره انگیز است. همین اندازه که لبخند را بر لبان مردم بیاوریم بهترین خاطره است.

بهترین دوره نمایش، زمان مسئولیت آقای آزاده بود. آن زمان هنر نمایش پویا بود و بهترین حمایت ها از طرف آقای آزاده انجام می شد. از همین جا از آقای آزاده تشکر می کنم.

-و بدترین خاطره؟

در جشنواره ایف بروشری طراحی کردم که مطمئن بودم برنده می شوم ولی در لحظه اخر نتیجه تغییر کرد و به طور غیر قابل انتظاری اسم شخص دیگری به عنوان برنده، اعلام شد. آن شب تا صبح نخوابیدم. البته هروقت به جشنواره راه پیدا نمی کنیم، بسیار ناراحت می شودم.

آیا فرزندان شما نیز به کار هنر علاقه دارند؟

پسرم اشکان خیلی به کار نمایش و مجری گری علاقه دارد و گیتاریست ماهری نیز می باشد. پسرم ماهان اصلا به هنر علاقه مند نیست (با خنده) و به شدت به کامپیوتر و سایت و برنامه ریزی کامپیوتر علاقه مند است. دخترم کار نقالی را دنبال می کند.

–نظرتان در مورد پلاتوی برازجان چیست؟

واقعا جای تاسف دارد برای خودمان و جای خوشحالی برای شهرهای دیگر استان به دلیل پلاتوهای خوبی که دارند. تماشگران از کار پلاتویی بسیار لذت می برند ولی ظرفیت پلاتوی برازجان خیلی پایین است. گناوه پلاتوی هایی با کیفیت و با ظرفیت بالا دارد ولی برازجان نه.

–مدتی است که بخشی به قسمت مصاحبه ها اضافه کرده ایم به نام سوالات یک کلمه ای، ما یک کلمه می گوییم شما اولین چیزی که به ذهنتان می آید بیان کنید:

تئاتر: عشق

هنر: زندگی

پلاتو: آرزو برای من

استاد عباس زاده: همیشه زنده، استاد فراموش نشدنی

ارشاد: خانه هنرمندان (این خانه در حال حاضر متولی ندارد).

همسر: عشق واقعی

دشتستان: شهر دوست داشتنی

فرزندان: با تمام وجود دوستشان دارم.

بانک ملی: خانه اول من

دوست: همسر

کودکی: رویا

جشنواره تئاتر دشتستان: بی صبرانه منتظر مردم هستیم.

سایت دشتستان بزرگ: همیشه بزرگ

–حرف آخر:

آسمان هنر شهرمان همیشه آفتابی باشد و مسئولین به خود بیایند و به هنر نمایش توجه بیشتری کنند.

از سایت دشتستان بزرگ تشکر ویژه ای دارم که واقعاً دلسوزانه به فرهنگ شهر کمک می کنید، آسیب شناسی می کنید تا مسئولین به خود بیایند. سایت دشتستان بزرگ در این مدت به طور ارزشمندی کار کرده است و بین رسانه های دیگر خیلی پررنگ است.