خودتان را به طور کامل برای مخاطبین ما معرفی کنید و بفرمایید در چه رشته ای فعالیت دارید؟ – بسم الله الرحمن الرحیم، سعیده عبداللهی هستم متولد ۲۰ مرداد ۱۳۷۷ در شهرستان دشتستان و در رشته دو میدانی فعالیت می کنم. از چه زمانی ورزش را شروع کردید؟ – از سال ۹۱ ورزش را به طور حرفه ای شروع کردم.   انگیزه شما از ورود به ورزش حرفه ای چه بود؟ – طبق علاقه شخصی خودم آغاز کردم.  چه کسانی شما را برای ورزش تشویق کردند؟ – قطعاً خانواده ام در اولویت قرار دارند که همیشه من را تشویق می کردند و سرکار خانم تشنه دل مربی عزیزم و کسانی که همیشه همراهم بودند به خصوص دوستانم.   دلیل انتخاب این رشته ورزشی چه بود؟ -خیلی اتفاقی دو میدانی را انتخاب کردم. یک همایش از طرف بهزیستی برگزار شده بنده هم دعوت شدم و در آنجا با این رشته آشنا شدم و تصمیم گرفتم ادامه بدهم. آیا کسانی هستند که پیشرفت ورزشی خودتان را مدیون آنان بدانید؟ – قطعاً خانواده ام که همیشه و در همه شرایط پشتیبان من بودند و برادرم که در این سال ها برای رفت و آمد من خیلی اذیت شده و همیشه همراهم بوده و مربی خوبم خانم تشنه دل. تا کنون در چه مسابقاتی حضور داشته اید و چه افتخاراتی را کسب کرده اید؟ از سال ۹۱ تا ۹۷ در ماده های پرتاب وزنه و پرتاب دیسک مدال های طلا و نقره را به دست آورده ام. مرداد ماه سال ۹۶ برای اولین بار در مسابقات جهانی جوانان در سوئیس شرکت کردم که در انفرادی به دلیل نبود رقیب اهدای مدال صورت نگرفت اما امتیاز مسابقه برای تیم لحاظ شد و به همراه تیم ایران به مقام دوم جهان رسیدیم. آذر ماه ۹۶ در مسابقات آسیایی جوانان امارات در شهر دبی با همراهی مربی خوب خودم خانم تشنه دل در ماده های پرتاب وزنه و پرتاب دیسک به مدال طلا رسیدم. مهر ماه ۹۷ برای اولین سال جهت مسابقات آسیایی بزرگسالان اندونزی در شهر جاکارتا انتخاب شدم و به مقام چهارم در ماده پرتاب وزنه رسیدم. سطح مسابقات آسیایی بزرگسالان را چطور دیدید؟ سطح مسابقات با توجه به اینکه بهترین ها از آسیا هستند بسیار بالا بود، و من جوانترین ورزشکار حاضر در این ماده بودم. رقبای من دو نفر از چین که هر دو مدال های طلا و نقره پارا المپیک را هم دارند و در این مسابقات هم به همین رتبه ها رسیدند و دیگر رقبا از مالزی، هند، اندونزی و ژاپن بود. جایگاه خودتان در آینده را کجا می بینید؟ – قطعاً همه تلاشم را می کنم که به مدال طلای پارا المپیک برسم (ان شاء الله)

جایگاه حال حاضر ورزش معلولین شهرستان را چگونه می بینید؟

 در همین حد که من الان یک ماه هست که تمرین نداشته ام (بماند چرا؟!) آینده ورزش معلولین شهرستان را چطور پیش بینی می کنید؟ با توجه به استعدادهای نوپایی که یک سال هست کار را شروع کرده اند، آینده خوبی داریم و در مسابقات پیش رو هم همین نفرات شرکت می کنند و امید هست که برای برازجان افتخار آفرین باشند.   عملکرد حمایتی مسئولین شهرستان از ورزش معلولین خصوصاً در بخش بانوان چگونه است؟ – حرفی ندارم…. (سکوت) شیرین ترین خاطره از حضورتان در ورزش را بفرمایید؟ – شیرین ترین خاطره در مسابقات دوبی که به دو مدال طلا رسیدم و باعث شد تیم ایران اختلاف خودش با رقیب را در جدول رده بندی افزایش بدهد و جایگاه دومی را تثبیت کند.   تلخ ترین خاطره حضورتان در ورزش را بفرمایید؟ – در مسابقات آسیایی جاکارتا با توجه به تمام سختی ها و مصدومیت هایی که پشت سر گذاشته بودم همه تلاشم را کردم ولی نتوانستم به مقامی که دوست داشتم دست پیدا کنم . چه توصیه ای دارید برای کسانی که علاقمند هستند اما بنا به شرایط جسمانی یا دلایل دیگر به ورزش نمی پردازند؟ – توصیه من اینه که با آگاهی امل نسبت به ورزش و امکانات ورزشی وارد بشوند و اگر وارد شدند به نبود زیرساخت های ورزشی توجه نکنند و تمرکزشان فقط ورزش باشد. و کلام آخر…. – تشکر می کنم از خانواده ام که همیشه پشتیبان من بودند و امید بهم دادند. از مربی خوبم خانم تشنه دل که زحمات زیادی برایم کشیده تشکر می کنم. همچنین تشکر می کنم از آقای ستار فتحی رئیس هیئت جانبازان و معلولین شهرستان دشتستان. تشکر می کنم از رئیس اداره ورزش و جوانان آقای کمارج بابت همه زحماتی که می کشند. از دوستان نزدیکم تشکر می کنم که همیشه جای من هستند و تشکر می کنم از شما که این وقت را در اختیار من گذاشتید که بتوانم گفتگویی با مردم عزیز برازجان و استان داشته باشم.