دشتستان بزرگ – حسین سوزنده: به یاد دارم، در جلسه ای که یکسال پیش، در شامگاه یکشنبه ۱۲ مهرماه سال ۹۴ با حضور اعضای شورای شهر برازجان برای نامگذاری و مشخص کردن تاریخ روز برازجان تشکیل شد، ۵ گزینه مورد رای گیری قرار گرفته و در نهایت ۱۲ اسفند ماه با عنوان “آغاز موسم گرده افشانی درخت نخل” با دریافت ۵ رای، مورد تصویب اعضای شورا شهر برازجان قرار گرفت.

در همان روز متأسفانه سه تن از اعضای شورا (آقایان ناخایی، ترک زاده و مرتضی قدوسی) با روز ۱۲ اسفند ماه برای روز برازجان مخالف بودند، بعد از تصویب صورتجلسه شورا نیز به ادامه مخالفت های خود پرداخته و همین امر موجب ارسال نشدن صورتجلسه شورا به فرمانداری دشتستان شد، در رسانه های خبری نیز حاشیه های ایجاد شده برای مخالفت با این موضوع، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.

حتی همان زمان شنیده شد که یکی از مخالفان این روز، صورتجلسه را نزد خود نگه داشته و از ارسال آن به فرمانداری ممانعت کرده است، دوست عزیزی که در آن زمان عضو شورا بود و اکنون نیز ارادت خاصی به دشتستان بزرگ دارد.

گاه با نظارت به وقایع گذشته و بررسی تاریخ آنچه که در مورد روز برازجان گذشته به موضوعات جالبی می توان پی برد، حال سوال اینجاست که مرتضی قدوسی از ده سال پیش با نامگذاری چنین روزی برای برازجان مخالف بوده و اکنون که شهردار برازجان شده تا صاحب اصلی برگزاری و گرامیداشت این روز ارزشمند باشد، موافق با برگزاری و ارج نهادن به برنامه های روز برازجان است؟

شاید دیدگاه من نسبت به برادر عزیزم مرتضی قدوسی بد بینانه بوده و در مورد رویکرد و برنامه ریزی وی برای برگزاری گرامیداشت روز برازجان در اشتباه هستم و دچار تردیدی به غلط شده باشم، ولی واقعا گرامیداشت روز برازجان باید با چنین شرایطی و در سکوت مطلق خبری و تنها با استفاده از یک برنامه معمول و این گونه به پایان برسد؟

عملکرد شهرداری برازجان برای این روز بیشتر شبیه به دورهمی ساده ای بوده که هر ساله سایت دشتستان بزرگ نیز برای گپ و گفت دوستانه و خودمانی برگزار کرده تا دیداری تازه شده باشد.

سال گذشته هم در نقد بر عملکرد مرتضی قدوسی مطلبی را منتشر کرده و در آن اشاره کرده که اگر شهردار برازجان در انجام فعالیت هایی که وظیفه بر اجرای آن داشته عاجز مانده، تا به یکی از دهیاران روستاهای اطراف بگوییم چند صباحی کمکی کرده و حرکتی بزند تا شاید شهردار ما نیز تلاش بیشتری داشته باشد، دشتستان دهیار پر تلاش و توانمند بسیار داشته که پای کار هستند.

این که روزی به نام برازجان نامگذاری شده و این گونه به سادگی از آن عبور می شود جای تاسف بسیار دارد، چرا که در آبپخش، سعدآباد، شبانکاره و یا حتی همین دالکی نیز شرایط این گونه نیست، چه اشکالی داشته که شهردار ما نیز از آنها مشورت و راهنمایی بگیرد.

اگر شهردار ما خجالتی بوده و نمی تواند از شهردار آبپخش یا دالکی راهنمایی بگیرد، خودمان راهنمایی گرفته و کار را پیش ببریم، اگر نمی خواهد که ما کار را پیش برده تا هماهنگ کرده خود آنها با قدوسی تماس گرفته و شهردار ما را راهنمایی کنند، برگزاری آئین روز برازجان باید در شان و منزلت مردان و زنان باغیرت و نجیبش باشد، نه اینکه مانند گینه بیسائو که در آفریقای جنوبی بوده در سکوت خبری به سر ببرد.