دشتستان بزرگ: ساخت و حنابندان اصلی ترین بخش عروسی بندری را تشکیل می دهند. ساخت = اسم مصدر یا مصدر متعدی به چَم ( معنی ) ساختن ، سازش ، ساختگی ، آمادگی ، ساز و برگ ، ساخته و طرز شکل و فرم چیز ساخته شده . با توجه به این معانی ،  “ساخت ”  در فرهنگ مردم هرمزگان به چم : بردن لباس عروس از خانه  داماد به منزل عروس همراه با ساز و آواز و پایکوبی را می گویند. خوانچه، سینی یا سینی هایی که محتوی نقل و نبات و حنا وگلاب و پار چه های رنگارنگ و لباس های آماده بر سر می نهند و از کوی و برزن همراه با ساز و دهل به منزل عروس برده و توسط زنان به حاضران مجلس  نشان داده می شود . این رسم دیرینه هنوز هم رواج دارد و به اصطلاح ، ” ساخت بَرون ” نامیده می شود .

مراسم حنابندان یکی دو شب قبل از عروسی شروع و شب آخر ختم می شود  بدین ترتیب که عده ای از نزدیکان عروس و داماد درمنزل آن دو جمع می شوندو طی مراسمی دست و پای عروس و داماد را با خمیر حنا رنگین می سازند در جریان حنا بندان معمولا هشت زن چهارنفر سمت راست و چهار نفر سمت چپ عروس و داماد قرار میگیرند و درحالی که هر یک دستمالی در دست دارند ابیاتی با آهنگ می خوانند، پس از اتمام کار دست و پای حنا بسته را با دستمال های مخصوص سه گوش زری دوزی شده  می بندند عروس و داماد در همان حالت شب رابه صبح می رسانند و بامدادن  دست و پا  را می شویند در شب حنابندان یک بشقاب حنا از خانه عروس به خانه داماد و متقابلا یک بشقاب حنا از خانه داماد به خانه عروس فرستاده می شود.