دشتستان بزرگ: جمعی از هنرمندان شهرستان دشتستانی، با ارسال نامه ای به پایگاه خبری دشتستان بزرگ، خواستار پیگیر مشکلات خود در حوزه هنری شدند. به گزارش دشتستان بزرگ؛ قسمتی از متن نامه به شرح زیر است: تا آنجایی که ما می دانیم، هنرمندان زیر مجموعه اتاق اصناف، شهرداری و یا اداره ورزش نبوده، بلکه اداره ای با عنوان فرهنگ و ارشاد اسلامی، نظارت بر گروه های هنری را بر عهده دارد. چرا حمایت از هنرمندان برای اتاق اصناف و یا شهرداری دغدغه ای بزرگ محسوب شده اما اداره مسئول به فکر نمی باشد؟ و آیا یک دست به تنهایی صدا دارد؟ مگر کار در گروه های هنری بیلان عملکرد و گزارش کار برای اداره ارشاد محسوب نمی شود؟ مگر فعالیت ها با نام آن اداره تمام نمی شود؟ شاید ما در اشتباه هستیم!! بله به جایی رسیده ایم که قبول داریم با وضعیت ایجاد شده چاره ای جز این که هزینه برنامه خود را خودمان تامین کنیم نداریم، قبول داریم باید بسیاری از شرایط را خودمان فراهم سازیم. اما سوال اینجاست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی فرهنگ برای ما هنرمندان چه قدم مثبتی برداشته است؟ درست خاطرمان هست که روز افتتاح پلاتو عباس زاده در برازجان، مدیر اداره کل ارشاد استان گفت: هر ماه باید ۲ تا ۳ اجرا در این پلاتو برای هنرمندان بومی رایگان و بدون دریافت هزینه باشد، حال سوال اینجاست چرا به وعده خود عمل نمی کنید؟ اگر واقعاً برای ارشاد سخت است مبلغی را به هنرمندان کمک کرده و یا قسمتی از کرایه پلاتو را متقبل شود، لااقل با بخش خصوصی صحبت کند تا مبلغ بستن قرارداد با هنرمندان را کاهش داده و دست ما را بگیرد. حل چنین معضلی برای اداره ارشاد کار سختی نیست، متاسفانه کار به جایی کشیده شده است، که اداره ارشاد خود را کنار کشیده و مسبب درگیری بین بخش خصوصی و هنرمندان شده است، در شهرستان های دیلم و یا گناوه بخش خصوصی به جهت حمایت از هنرمندان از گروه های هنری بومی هیچ گونه هزینه ای دریافت نمی‌کنند، زمانی که مشاهده می شود، اداره ارشاد سالن ها را به بخش خصوصی اجاره داده و هیچ حقوقی برای هنرمندان در نظر نگرفته است، چه منفعتی برای هنرمندان به دنبال دارد، واقعا دلمان می گیرد، سالنی که به نام ماست، به کام دیگران است، چه منفعتی برای هنرمندان دارد اگر خبری از حمایت نیست، لااقل ناامیدمان نکنید تا حداقل دلمان خوش باشد که ناممان هنرمند است، اگر تاکنون گروهی خصوصی تشکیل نداده و یا از هنر سوء استفاده نکرده ایم چون به دنبال سودجویی نبوده و هنر را مقدس می دانیم. ناراحتی یک هنرمند وقتی به اوج خود می رسد که مسئولین ارشاد با بی میلی حتی به آثار هنرمندان نگاهی نمی اندازند، زیر مجموعه های خود را کلا به فراموشی سپرده اند. می گویند آقای سعادت نماینده مردم شهرستان دشتستان است از آنانی که اطمینان به نماینده بودن آقای سعادت دارند سوالی داشتیم، آقای سعادت چه گلی بر سر هنر این زده است؟ هنرمندانی که ایام انتخابات به امید پیروزی، شبانه روز از وی حمایت کردند… حال چرا ادامه روند ساخت نگارخانه رها شده است؟ چرا پیگیر مشکلات هنرمندان نمی شوید؟ یاد گرفته ایم هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد، واقعاً درد آور است وقتی جناب نماینده برای برنامه ای هنری دعوت شده است، از آبیاری قطره ای  صحبت می کند! گاهی اوقات نمی‌دانیم دردهایمان را به که بگویم به جایی رسیده ایم که از بهبود وضعیت توسط مسئولین امر ناامید شده ایم. ارسلان زارع فرماندار دشتستان است، لبخندهای همراه با گاها حمایت های وی را فراموش نکرده اما گلایه های بسیاری داریم، آیا برای فرماندار یک شهرستان سخت بوده با برقراری ارتباط با اداره برق، خواستار همکاری بیشتر با بخش خصوصی جهت حمایت از هنرمندان شود؟؟ چرا باید شبی ۱۰۰ هزار تومان تنها برای تمرین در مجتمع های فرهنگی آن هم با حداقل امکانات از ما گرفته شود؟؟؟ فرمانداری نیز اگر بودجه ای برای اختصاص هنرمندان در دست ندارد، آیا نمی‌تواند دستورالعملی به منظور حمایت از هنرمندان مصوب کرده که برخی از ادارات و ارگان ها به عنوان حمایت از آثار ما، تنها ۱۰ بلیط ۱۰ هزار تومانی یعنی مجموعاً به ارزش ۱۰۰ هزار تومان برای همکاران خود خریداری نمایند، شاید صد هزار تومان برای ادارات پول زیادی نباشد اما مجموع خرید ۲۰ اداره ۲ میلیون تومان می شود بلیط ما نیز به فروش می رسد، هم حمایت بسیار ارزشمندی از هنرمندان بومی شده و هم زمینه آشنایی بیشتر مسئولین با هنرمندان و فعالیت های هنری فراهم می شود، یقیناً بسیاری از افرادی که برای بار اول برنامه را مشاهده می کنند تصمیم به استقبال با هزینه شخصی خود برای دفعات بعد نیز می گیرند چرا که کار هنرمندان دشتستانی واقعا بی نظیر و قابل ستایش است، اما متاسفانه نود درصد از مسئولین اطلاعی از وضعیت دردناک هنرمندان دشتستانی ندارند. با سپاس، جمعی از هنرمندان شهرستان دشتستان