دشتستان بزرگ : اگر اخیرا به بیماری گریوز مبتلا شده اید – یک بیماری خودایمنی که به پرکاری تیروئید منجر می شود – ممکن است به شرایطی به نام بیماری تیروئید چشمی نیز مبتلا شوید.

به گزارش  دشتستان بزرگ  به نقل از عصر ایران؛ به گفته انجمن تیروئید آمریکا، علائم چشمی به طور معمول طی شش ماه پس از ظهور بیماری گریوز آغاز می شوند. این مشکلات می توانند دیرتر نیز شکل بگیرند اما به ندرت چنین اتفاقی رخ می دهد.

بیماری تیروئید چشمی چیست؟

بیماری تیروئید چشمی به واسطه التهاب در بافت های اطراف چشم، به طور معمول در افراد مبتلا به بیماری گریوز شکل می گیرد.

بیماری گریوز زمانی رخ می دهد که بدن حمله ای علیه خود را آغاز می کند. پادتن ها به تیروئید – غده ای پروانه ای شکل که در گردن قرار دارد – و گاهی اوقات سلول های پشت چشم حمله می کنند که می تواند در نهایت به بیماری تیروئید چشمی منجر شود.

همان گونه که پادتن ها به سلول های چشم به نام فیبروبلاست های اوربیتال حمله می کنند، آنها مواد التهابی به نام سیتوکین ها را ترشح می کنند. این شرایط موجب درد، تورم و قرمزی در چشم ها می شود.

کارشناسان بر این باورند که فیبروبلاست های اوربیتال اساسا به سلول های چربی یا عضلانی تبدیل شوند. در نتیجه، بدن چربی اضافه پشت و اطراف چشم تولید می کند که چشم را به سمت بیرون هل داده و موجب بیرون زدگی چشم می شود. امکان بزرگ شدن عضلات کنترل کننده حرکت چشم و بروز دوبینی نیز وجود دارد.

با پیشرفت بیماری تیروئید چشمی، این روند می تواند در نهایت عصب بینایی را فشرده کرده و بینایی فرد را در معرض خطر قرار بگیرد، از این رو، تشخیص و درمان آن در کوتاه‌ترین زمان ممکن اهمیت دارد.

تشخیص و کنترل بیماری تیروئید چشمی چگونه صورت می گیرد؟  

بیماری تیروئید چشمی اغلب پس از ابتلا به بیماری گریوز تشخیص داده می شود.

اگر علائم پرکاری تیروئید مانند عدم تحمل گرما، مشکلات خواب، ضربان قلب سریع، اسهال، کاهش وزن ناخواسته، یا تحریک پذیری را تجربه می کنید، پزشک شما انجام آزمایش تیروئید را مد نظر قرار خواهد داد.

بخاطر داشته باشید که بیماری گریوز تنها یکی از دلایل پرکاری تیروئید است. در صورت تشخیص بیماری گریوز، معاینه چشم باید توسط یک چشم پزشک انجام شود که می تواند هرگونه مشکل در حال رشد را بررسی کند.

در موارد کمتر شایع، افراد پیش از ابتلا به ناهنجاری های تیروئید به مشکلات چشم مبتلا می شوند. بیماری چشم ممکن است حتی زمانی که تیروئید بیش از حد فعال نیست نیز شکل بگیرد که شرایط را هرچه بیشتر پیچیده می کند.

اگر با علائم و نشانه های شایع مانند چشم درد، قرمزی، تورم یا تغییر در ظاهر چشم مواجه هستید، مراجعه به چشم پزشک و انجام آزمایش های لازم برای بررسی احتمال بیماری تیروئید چشمی بهترین گزینه است.

برای تشخیص بیماری، چشم پزشک می تواند علائم را بررسی کرده و چشم را معاینه کند. همچنین، برای بررسی شرایط عصب بینایی ممکن است اسکن توموگرافی کامپیوتری یا سی‌تی اسکن پشنهاد شود.

روش های درمان بیماری تیروئید چشمی چه هستند؟

گزینه های درمان مختلفی برای بیماری تیروئید چشمی وجود دارند. در صورت ابتلا به این بیماری، مراجعه به یک متخصص غدد برای کنترل شرایط غده تیروئید فوق العاده مهم است. این نخستین گام مهم است.

روش های درمانی برای رسیدگی به علائم مرتبط با چشم به مرحله ای که بیماری تیروئید چشمی در آن قرار دارد، بستگی خواهد داشت.

– سلنیوم نقش مهمی در عملکرد تیروئید ایفا می کند. پژوهشی که در سال ۲۰۱۴ در نشریه Clinical Endocrinology منتشر شد، نشان داد افراد مبتلا به بیماری تیروئید چشمی در مقایسه با آنهایی که تنها به بیماری گریوز بدون مشکلات چشم مبتلا بودند از سطوح کمتر سلنیوم در بدن خود برخوردار بودند. مصرف این مکمل آنتی اکسیدانی ممکن است پیشرفت بیماری تیروئید چشمی در افراد مبتلا به اشکال خفیف تا متوسط این بیماری را کاهش دهد. پزشک ممکن است مصرف مواد غذایی سرشار از سلنیوم مانند آجیل برزیلی را نیز توصیه کند.

– اشک های مصنوعی می توانند به تسکین قرمزی و خشکی چشم کمک کنند.

– عینک های آفتابی با عدسی تیره می توانند آثار حساسیت به نور را کاهش دهند.

– منشورها می توانند به رفع دوبینی کمک می کنند.

– استروئیدها می توانند التهاب، تورم و پف را کاهش دهند.

– پرتودرمانی می تواند بافت موجود در حفره چشم را تخریب کرده اما ابهاماتی درباره اثربخشی آن برای بیماری تیروئید چشمی وجود دارند.

– عمل جراحی می تواند موقعیت چشم و پلک را اصلاح کند.

– تزریق چشمی می تواند به پیشگیری از التهاب و کاهش پروپتوز (بیرون زدگی چشم) کمک کند.

روش درمان مناسب برای شما به شدت بیماری بستگی خواهد داشت و پزشک سابقه پزشکی شما را نیز مد نظر قرار خواهد داد.

گاهی اوقات، بیماری تیروئید چشمی خودبخود و بدون درمانی خاص فروکش می کند، از این رو، پزشک برای برخی افراد رویکرد نظارت و انتظار را در پیش خواهد گرفت. اما اگر علائم بیماری تیروئید چشمی در کیفیت زندگی فرد اختلال ایجاد کنند، پزشک ممکن است استفاده از اشک های مصنوعی را پیشنهاد دهد.

در مواردی که فرد بیرون زدگی چشم یا تغییرات در بینایی را تجربه می کند، از ویژگی های مرحله پیشرفته‌تر بیماری هستند، ممکن است عمل جراحی یا تزریق در چشم مد نظر قرار بگیرد.