سخت است ولی بی تو دلم میریزد
با فکر به نبودنت دلم میریزد

ای مایه ی مستی ام در این میخانه
حتی به ندیدنت دلم میریزد

شهدی و شِکر گلاب کاشانه تویی
با هر سخنت آه دلم میریزد

من در عجبم روح تو در جسم من است؟
با فرض به صحتش دلم میریزد

هرجا بروم فکر و خیال تو بس است
با فکر و خیال تو دلم میریزد

لبخند تو درمان تمام دردهایم باشد
با خنده ی تو بند دلم میریزد

این عشق مرا چو کودکی رام نمود
اینبار به شکرانه ی نعمتت دلم میریزد