دشتستان بزرگ- سیده فاطمه موسوی *: این روزها آنچنان فضای مجازی بر فضای حقیقی خانواده ها سایه افکنده که حتی کودکان و نوجوانان را نیز تحت تأثیر قرار داده است.

کودک بلاگری که چندی است به وفور دیده میشود مضرات زیادی را برای کودکان به ارمغان می آورد که مهم ترین آن ها این است که کودک به جای اینکه به دنبال تأیید درونی خود باشد، کل تأییدطلبی ها رو در دنیای بیرون و از طریق لایک و فالوور جستجو می کنند.

این کودکان هنگامی که وارد دوره نوجوانی می شوند، بیشتر به دنبال ایجاد تغییراتی در خود هستند تا بتوانند لایک و فالوور بیشتری جذب کنند پس این طبیعی است که به انواع اعمال جراحی زیبایی و حتی انجام کارهای خطرناک مثل خودزنی، اقدام به خود کشی، روابط اشتباه با جنس مقابل، پوشش های نابهنجار و… روی آورند.

شاید کودک بلاگری بزرگترین خیانتی است که می توانید در حق فرزندتان بکنید؛ چرا که او هنوز به سن قانونی نرسیده و نمی تواند خوب و بد را تشخیص دهد. احتمالا اگر می دانست که این راه چه مضراتی برایش دارد هیچ گاه به شما اجازه نمی‌داد برای دیده شدن و درآمد زایی هرروز لباس های متنوع و رنگارنگ بر تنش کنید، با ژست های مختلف از او عکس و فیلم بگیرید و بدون توجه به حریم خصوصیش، آن ها را منتشر کنید.

کودک بلاگرها نمی‌توانند کودکی کنند و خیلی زود وارد دنیای بزرگتر ها می شوند پس یکی از مهم ترین نیازهای کودک که «نیاز به بازی و تفریح» است ارضا نخواهد شد در نتیجه در آینده ممکن است یا تمایلی به بازی و تفریح نداشته باشند، یا بیش از حد خوش گذران و بی قید و بند شوند و یا اینکه موقع تفریح و گذران اوقات خوش زندگی احساس گناه و پوچی کنند چرا که تفریح و خوش گذرانی را کاری بیهوده میپندارد!
شاید بگوبید ما از زندگی روزمره فرزندمان عکس و فیلم می گذاریم، از بازی های که به طور طبیعی انجام میدهد؛ اینجا نیز لازم است به این نکته توجه کنید که در این شرایط باز هم به سر و وضع بچه توجه ویژه ای میکنید و اجازه نمی دهید خود واقعی اش باشد.

احتمال اختلال خودشیفتگی در کودکان مدلینگ و بلاگر بسیار بالاست؛ از آنجایی که این کودکان همیشه تأیید شده اند و توجه ویژه به چهره و اندام آن ها شده است ممکن است دارای اعتماد به نفس کاذب در زمینه زیبایی ظاهر شده که در نهایت به خودشیفتگی منتهی می شود. همچنین اختلال وسواس فکری و به تبع آن کمال گرایی نیز در این کودکان زیاد است.

با توجه به توجهِ افراطی که به این افراد می شود، آن ها همیشه این دغدغه ذهنی را خواهند داشت که «آیا من به اندازه کافی زیبا و جذاب هستم؟ من همیشه باید بهترین باشم، چه کار کنم که همیشه زیباترین باشم؟» از طرفی این مشغله ذهنی در خصوص ظاهر و شکل بدن ممکن است به اختلال «بدشکلی بدن» منجر شود؛ اختلالی که در آن بزرگترین دغدغه ذهنی فرد زیبایی ظاهری و بی عیب و نقص بودن اندام های بدن است.
از دیگر آسیب های مدلینگ و بلاگر شدن کودکان این است که احتمال تجاوز جنسی به این قشر معصوم را بالا افزایش می دهد.

بیماران جنسی زیادی در فضای مجازی هستند که تمایل به بدن برهنه و نیمه برهنه کودکان دارند. این افراد با اختلال پدوفیلیا، چنان چه به کودکانی که عکس و فیلم آن ها را دنبال می کنند دسترسی پیدا کنند به احتمال زیاد به شکل های مختلف به آن ها تجاوز خواهند کرد. همچنین ممکن است کلکسیونی از عکس و فیلم های عریان و نیمه عریان کودکان تهیه کرده و از تماشای آن ها به لذت جنسی برسند که این نیز تجاوز جنسی غیرمستقیم به کودک خواهد بود.

در هیچ جای دنیا قانونی وجود ندارد که به کودکان اجازه مدلینگ و بلاگر شدن را بدهند. در واقع بیشترین سود از استفاده ابزاری از کودکان را صاحبان برندهای تجاری می برند و بیشترین آسیب را کودکانی که به شکل های مختلف از آن ها سوء استفاده شده است.

شاید والدین بگویند «ما به خواست فرزندمان از او عکس و فیلم گرفته و منتشر میکنیم» و یا بگویند «برای اینکه آینده بهتری داشته باشد این کار را میکنیم!» پاسخ این والدین را با این سوال می دهم: « اگر فرزندتان از شما بخواهد برایش مواد مخدر تهیه کنید تا مصرف کند این کار را میکنید چون خودش خواسته؟ اگر از شما بخواهد که او را از بلندی پرت کنید این کار را میکنید چون خودش خواسته؟ و یا به قول معروف اگر از شما بخواهد او را در چاه بیندازید این کار را میکنید چون خودش خواسته؟»
بر اساس قانون حمایت از کودکان و نوجوانان که در سال ۱۳۸۱ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است، کلیه افراد زیر ۱۸ سال کودک محسوب شده و بر اساس ماده (۲) این قانون هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمه‌ جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد‌ ممنوع است. (حتی اگر به خواست خودشان باشد.)

*کارشناس ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان
رزرو نوبت: ۰۹۳۷۰۱۷۳۴۳۸